Momo, Michael Ende
"Bizi kimse tanımamalı," diyordu ses uzaklardan yankılanırcasına, "Bizim varlığımızı hiç kimse bilmemeli... Ve ne yaptığımızdan ve varlığımızdan haberdar olmamalı... Bizi kimse bilmediği takdirde işimizi yürütebiliriz... İnsanların yaşamlarından saatler, dakikalar, saniyeler aşırmak güç bir iş... çünkü onların tasarruf ettikleri her an, onlar için bir kayıp... Bizim içinse kazanç... Onları biriktiriyoruz... Onlara muhtacız... Zamana doymak bilmeyiz... Ah, zamanımızın ne değerli olduğunu sizler bilmezsiniz... ama biz... biz iyi biliriz... Sizleri kemiklerinize kadar sömürürüz... Hep daha fazlasını... Daha, daha fazlasını... çünkü biz de çoğalıyoruz... Daha çok... Gittikçe daha çok...
0 Yorum :
Yorum Gönder