Simyacı, Paulo Coelho
Bir Zen üstadı, öğrencisiyle birlikte dinleniyordu. Bir ara heybesinden bir kavun çıkardı, ikiye böldü ve öğrencisiyle birlikte yemeye başladılar. Tam yemeğin ortasında öğrenci şöyle dedi: "Benim bilge üstadım, yaptığın her şeyin bir anlamı olduğunu biliyorum. Bu kavunu benimle paylaşman da belki bana bir şey öğretmek istediğinin işaretidir." Üstad sessizce yemeye devam etti: "Sessizliğinden burada gizli bir soru saklı olduğunu anlıyorum" diye ısrarla sürdürdü öğrencisi. "Soru şu olmalı: Bu lezzetli meyveyi yerken aldığım tat aslında nerededir; kavunda mı yoksa dilde mi?" Üstad hiçbir şey söylemedi. Öğrenci heyecanla devam etti: "Hayattaki her şeyin bir anlamı olduğundan, sanırım bu sorunun cevabına da yaklaştım: Tat almak sevgiyle yapılan bir şeydir ve tat ile dil birbirine bağımlıdır, çünkü kavun olmasaydı tadın zevkine varmayı sağlayacak bir nesne olmazdı ve dil olmasaydı..." "Yeter!" dedi üstad. "En büyük aptallar kendini diğerlerinden daha zeki sanan ve her şeyden bir anlam çıkarmaya çalışanlardır. Kavun lezzetli, bu yeterli, şimdi bırak da onu huzur içinde yiyeyim."
0 Yorum :
Yorum Gönder