Serenad, Zülfü Livaneli
Dışarı çıktım, kapıyı yavaşça arkamdan kapattım. Filiz ortalarda görünmüyordu. Yavaş adımlarla bahçeye yürüdüm ve orada bir süre dalgın dalgın dolaştım. Kim olduğunu bilmediğim Nadia sanılmak tuhaf bir duyguydu. Yabancı bir adamın çıplak vücuduna sarılmak da bir o kadar tuhaftı.


0 Yorum :
Yorum Gönder