Serenad, Zülfü Livaneli
Yatağın soğukluğundan bir an gözüm karardı. Bayılacağımdan korktum. Dişlerimin birbirine çarpmasına engel olamıyor, zangır zangır titriyordum. Profesöre arkadan kendimi kuvvetlice bastırdım. Giydiği pamuklu fanila, soğuktan katılaşmış gibiydi. Ağzımdan mümkün olduğunca sıcak nefes çıkarmaya çalışıyordum. Bir örtünün altına, içerilere doğru üflüyordum, bir profesörün ensesine ve omuzlarına doğru.
0 Yorum :
Yorum Gönder