Satranç, Stefan Zweig
..Bu denli benzersiz , böylesine dahiyâne bir oyunun ister istemez çok özel matadorlar çıkarması esasen anlaşılır bir olguydu benim için lakin dünyanın sadece siyahla beyaz arasındaki tek yönlülüğe indirgendiği, sadece 32 taşın sağa ve sola, öne ve arkaya gidip gelişinde hayatının zaferlerini arayan , zihinsel açıdan canlı bir insanın hayatını , piyon yerine atı tercih eden yeni bir açılışı büyük bir eylem ve bir satranç kitabında ki minnacık,acınası köşesini ölümsüzlük olarak algılayan bir insanı ,tahta bir şahı tahta bir düzenek üstünde köşeye sıkıştırmak için on,yirmi,otuz , kırk yıl boyunca bütün düşünme gücünü delirmeden defalarca gülünç bir tahtaya yönlendiren bir insanı tahayyül etmek ne kadar zor,hatta ne kadar imkansızdı !
0 Yorum :
Yorum Gönder