-->

Satranç, Stefan Zweig

İnsan bir şey bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.
Yazar

0 Yorum :

Yorum Gönder

Adsense Reklam (Yayın Üstü)

Adsense Reklam (Yayın Ortası)

Adsense Reklam (Yayın Ortası)

 İNDİRME LİNKLERİ!

PDF Olarak İndir

 Diğer Kitap İndirme Siteleri!

pdf kitap - ekitap bul indir - canlı kitap - kitap.name - kitap kurdu - allover information

Adsense Reklam (Yayın Altı)

 İNDİRME LİNKLERİ!

PDF Olarak İndir

 Diğer Kitap İndirme Siteleri!

pdf kitap - ekitap bul indir - canlı kitap - kitap.name - kitap kurdu - allover information