Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Stefan Zweig
'Aşığım da bir zamanlar seyahatlere çıkardı' dedim, gözlerinin içine bakıp, işte şimdi beni tanıyacak diye düşündüm.. Ancak bana gülümsedin ve teselli olarak, 'ama yolculuklardan geri dönülür' dedin.. 'Evet' dedim, 'geri dönülür ama geride kalanlar unutulmuştur...'


0 Yorum :
Yorum Gönder