Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Stefan Zweig

"Ama inan bana, seni kimse o kişi kadar, yani benim kadar, köle gibi, bir sadık köpek gibi kendini tamamıyla adayarak sevmedi, işte ben öyleydim ve her zaman da senin için öyle kaldım. Çünkü yeryüzünde hiçbir şey, karanlıktan gelen bir çocuğun fark edilmeyen sevgisine benzeyemez , çünkü o, öylesine umutsuz , öylesine teslim olmuş, öylesine adanmış, öylesine pusuda bekleyen ve tutukludur ki, yetişkin bir kadının arzulu ama bilinçaltında hep beklentide olan aşkı ile karşılaştırılamaz."

Emoji İle Tepki Ver

Sosyal Medyada Paylaş