Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Stefan Zweig
On üç yaşımdan on altı yaşıma kadar geçen her saati sende yaşadım. Ah, ne budalalıklar yaptım, bilemezsin! Elinin değdiği kapı tokmağını öptüm, evine girmeden önce fırlatıp attığın puro izmaritini yerden aldım ve o artık benim için kutsaldı, çünkü dudakların ona değişmişti
0 Yorum :
Yorum Gönder