Kahperengi, Hande Altaylı
Yıllar boyu içinde taşıdığın ve artık bir parçan haline gelmiş birinin seninle sizli bizli konuşurken, birkaç ay öncesine kadar adını bile duymadığı bir başkasına bu kadar yakın durması, her insanın ayrı bir dünya olduğunun kanıtıydı ve can yakıyordu. Duygular gibi hatıralar da karşılıksız çıkabiliyordu. Aynı günler herkeste farklı izler bırakıyordu ve aynı hikâyeye herkes farklı filmler çekiyordu. Ya da daha kötüsü, çok iyi tanıdığın biri sana boş gözlerle bakıyordu. Cız cız cızzz! Kalbinden yanık kokuları yükseliyordu.
0 Yorum :
Yorum Gönder