Kahperengi, Hande Altaylı
Yıllar boyu içinde taşıdığın ve artık bir parçan haline gelmiş birinin seninle sizli bizli konuşurken,belki bir kaç güne kadar adını bile duymadığı bir başkasına bu kadar yakın durması,her insanın ayrı bir dünyaya ait olduğunun kanıtıydı ve can yakıyordu. Duygular gibi hatıralarda karşılıksız çıkabiliyordu. Aynı günler herkeste farklı izler bırakıyordu ve aynı hikayeye herkes farklı filmler çekiyordu. Ya da daha kötüsü,çok iyi tanıdığın biri sana boş gözlerle bakıyordu.
0 Yorum :
Yorum Gönder