Eyvallah 2, Hikmet Anıl Öztekin
Kelimeleri uzattıkça yalnızlaşıyorum. Konuştukça insanların beni anlama ihtimallerinin azaldığını düşünüyorum. Yabancı gibi bakıyorlar bana. Çünkü ben onlara gökyüzünü anlatıyorum. Onlar ise görmedikleri havanın var olduğuna inanmıyorlar. Yıllarca kullanmayıp vücutlarına yapıştırdıkları kanatlarını açmaya çalışıyorum. Uyuşmuş ve uyuşturulmuşuz. Dünyaya bağlanmış ve Hakk'tan uzaklaştırılmışız.
0 Yorum :
Yorum Gönder